Hoe snel ben jij?
Training geven aan het G-elftal. Het weer lacht je tegemoet en de jongens en meiden ook. Bijzonder weer, bijzondere sporters.
Wat de kinderen allemaal zo bijzonder maakt wordt in de volksmond een beperking genoemd en wij worden geacht daar iets aan te doen.
Jammer voor mij, maar ik kan er niet zo veel aan doen. Ik sta daar als een soort van halve zool aanwijzingen te geven die niet aankomen. Eenvoudige omschrijvingen en instructies zijn gewoon niet eenvoudig. ja, wel voor ons, omdat wij behoren tot de grote groep en dat maakt ons als coaches dus helemaal niet bijzonder.
Alle regels van herhaling (inslijpen) gestoekd op de golven van schijnbaar didactisch succes hebben geen waarde.
Nog veel sterker dan in het onderwijs heb je te maken met zeer sterke individuele mensen, met hun eigen wereld waar je heel even mag kijken als je mazzel hebt.
De instructies op mijn papiertje zijn al moeilijk voor mij laat staan voor de kinderen.
Een papiertje ter ondersteuning van je aanbod is volkomen nutteloos.
- We hebben een vierkant veld gemaakt van rode pionnen
- Je beweegt je in het vierkant met de bal aan je voet
- Als ik 1 keer fluit zet je je linkervoet op de bal
- Als ik 2 keer fluit zet je je rechtervoet op de bal
- Als ik 3 keer fluit ga je op de bal zitten.
Deze schijnbaar nuttige instructies blijken in veel gevallen te leiden tot wat wij chaos zouden noemen.
Een afbakening van een terrein kan een letterlijke obstakel zijn voor 1 van de spelers.
Sommigen voelen zich beperkt in hun ruimte en schieten de bal zeer consequent uit het vierkant.
Een andere raakt overprikkeld door de onrust van het het heen en weer geloop van de anderen en blijft stokstijf staan.
Verschillende stuurlui aan de wal zullen met de meest waanzinnige oplossingen komen en ze hebben allemaal gelijk alleen ze werken niet, wij willen dat ze werken.
Het werken met bijzondere sporters die nog jong zijn en verschillende bijzondere gedragingen hebben is een ontdekkingsreis raar soms niets te ontdekken valt gewoon omdat je niet bijzonder genoeg bent in die sessie.
Soms moet je dus naar de meest pure vorm gaan van het balspel. Je zal moeten zoeken naar wat de speler boeit en vanuit dat gegeven zoek je naar leerpunten. Zelfs nu ik dit opschrijf besef ik me dat dat zelfs te snel is.
Een lichte paniek overviel me en deed me besluiten om een gemeenschappelijke competentie van de groep te nemen.
Elke speler kon lopen, kon langzaam lopen en snel lopen.
Dat was natuurlijk al duidelijk geworden tijdens een warming up.
Geen gespring, geen slalom maar gewoon rennen.
Rennen van punt a naar b. Een eenvoudige uitleg en een eenvoudige parcours maar met een bijzonder effect.
Observatie, observatie is het devies.
Wat zie je? Wat voel je? Als laatste wat is de individuele tijd.
De spelers hebben de afstand twee maal afgelegd en dat vormt de basis voor je oefeningen.
Waar is de bal?
Ja, die was er even niet tijdens deze oefening en geen bijzondere sporter heeft de bal gemist.
Voor nu even genoeg, volgende keer zal ik proberen de observatiepunten naar voren te brengen.
(Visited 120 times, 1 visits today)