Mijn neus in het gras
Mijn neus in het gras. Ik voetbal omdat het leuk is. Ik maak goals. Bijna elke wedstrijd. We spelen niet elke week en soms kan ik ook niet omdat ik dan een logeerweekend heb. Dat doe ik maar 1 keer in de maand. Het is een soort van boerderij en er komen nog meer kinderen.
Ik ben 12 jaar oud en ik zit op een VSO.
Als ik voetbal heb ik dezelfde positie. Meestal sta ik vlak bij de middenstip.
In het begin was voetballen moeilijk, maar nu ken ik al wat trucjes. De schaar en een hakballetje.
Ik heb twee coaches die soms kunnen mopperen. Niet op mij maar heel vaak op anderen.
Voetbal is meer dan top. Ik kan steeds harder lopen en ik durf ook een beetje te duwen. Eerst werd ik altijd weggeduwd en dat vond ik oneerlijk.
Mijn coach heeft me geleerd om wat steviger te staan. Vreemde oefeningen die volgens mij niet echt hielpen.
Laatst vroeg mijn coach waarom ik zo laag met mijn hoofd bij het gras kwam.
Zoek je euro’s?
Nee echt niet. Ik begreep eigenlijk niet wat hij bedoelde. Ik buig altijd voorover. Schaatsers doen dat ook en die gaan echt heel hard.
Maar mijn coach overdrijft hij heeft zelf een bolle buik. Hij kan het gras niet eens meer zien.
Ik zie het gras heel duidelijk. Gras is mooier dan kunstgras. Kunstgras is hard.
Euro’s heb ik niet gevonden maar wel het doel. Meestal kom ik net als Robben van rechts en draai ik naar binnen. Robben kan dan hard schieten. Ik niet want dan ben ik het doel kwijt. Ik doe dan trucjes en dan kom ik er ook.
Met mijn neus in het gras is dus eigenlijk geen goede titel maar wel om te lachen.
Dit verhaal is toegezonden naar retsiem@hotmail.com.
Heb je zelf ook iets wat je kwijt wilt mail me dan ook.
Publicatie is anoniem en de tekening maak ik voor jou tenzij je zelf een tekening opstuurt.
Laat altijd je ouders eerst je artikel lezen.