De bal is rond en zitvlees op mijn kont
Dat de bal rond is dat wisten we al. Speciaal rond om de snelheid in de bal te houden. Wat betreft het zitvlees kan ik kort zijn. Het voetbalseizoen is afgelopen en dat kan soms wat gevolgen hebben. De bal is rond en zo is dat.
Ik zie mijn zoon ineens veel meer achter de computer. De laatste tijd hoor ik allemaal vreemde woorden uit zijn mond komen die alleen verzonnen kunnen zijn door vloggers.
“Ga je mee een balletje trappen?”, probeer ik maar eens. Nutteloos, hij kijkt verdwaasd over zijn Ipad2 met wifi heen. Een rare frons op zijn voorhoofd die eigenlijk wilt zeggen “stoor me nou niet”.
Sta je daar in je korte broek en versleten sportsokken. Ik kijk nog maar eens naar mijn corpulente buik en denk “what the F***k”.
Dan ga ik wel zelf, bijt ik hem toe. “Whatever” is het antwoord van mijn zeer intelligente zoon met Ipad2 met wifi.
Mijn vrouw inmiddels ook op de bank met iPhone 5 s kijkt naar me alsof ik de verkeerde buurman ben.
“Wat ge je doen” vraagt ze me. Daar sta je dan in verkeerd sporttenue en een leren bal in je linker hand.
Ik ga de planten water geven, probeer ik. “ooo okay”, is het passende antwoord.
Niets van aantrekken en gewoon gaan voor een goddelijk lichaam met passend uiterlijke intelligentie.
Ik knijp zachtjes in de bal. Zacht, boterzacht. De bal is niet meer rond het is een zachte pudding. Als ik hard genoeg druk blijft er een deukje in zitten. Ik realiseer me dat dat bijna de tekst is van mijn vrouw die voor een spiegel staat en met een zielig gezicht met haar wijsvinger in haar bovenbeen drukt.
De bal is zacht meld ik mijn publiek achter iPad en iPhone met wifi.
Hmmmm klinkt het.
Ik ga naar de electriciteitskast waar de balpomp ligt.
Uit ervaring weet ik dat ik meestal ruzie heb met deze pomp. Ik klem de bal tussen mijn voeten en in zithouding duw ik de naald in de bal. Als een junkie met teveel speed in zijn donder beweeg ik als een bezetene de pomp heen en weer.
Waar ik voor bang was, gebeurt ook. De naald breekt af en blijft in het ventiel zitten. de bal blaast zijn laatste adem uit en eigenlijk doe ik dat ook.
Het laatste stukje positieve energie en motivatie daalt neer in mijn te goedkope sportschoenen van Van Haren.
Ik haat die pomp, meer specifiek ik haat de uitvinder van deze naald. Het liefst zou ik hem zijn eigen naalden laten doorslikken. De naalden zijn, zo concludeer ik, express zo zwak gemaakt. Ze breken altijd af bij de overgang van naald naar huis met schroefdraad. Soms gebeurt het maar voor de helft en hangt de naald als een bijna geamputeerd been aan het schroefdraad.
Als ik dan wellicht de intentie had om samen met mijn zoon te gaan voetballen dan is die met het breken van de naald gereduceerd tot nul komma nul.
Morgen weer een dag en ik schaar mij bij Ipad2, iPhone 5 met mijn Macbook Pro met wifi.
De bal is rond