Ingooien, gooi maar in mijn pet
Ingooien, gooi maar in mijn pet. Waarom moeten we eigenlijk ingooien bij het voetbal, vraagt je zoon. Het heet toch voetbal?
Als leek denk ik, tja daar zit wel logica in. Bij het G-voetbal, mag je vaak ook de bal gewoon inrollen.
De bal inschoppen zou meer op zijn plaats zijn.
Het goed ingooien blijkt voor veel voetballers, zeker niet alleen G-voetballers, een probleem te zijn. Twee benen op de grond, de bal vanuit de nek, met beide handen tegelijk gooien.
Een ogenschijnlijk eenvoudige motorische opdracht is helemaal niet zo makkelijk. De inworp lijkt wel een sport op zich.
Op zich een mooie beweging en spel-onderdeel, maar tactisch gezien niet echt een hoogstandje.
Gelukkig gaan scheidsrechters er coulant mee om en dan bedoel ik bij de D-tjes, maar het is duidelijk dat dat niet voor altijd is.
Je zoon is opgelucht dat hij de inworp niet hoeft te beheersen.
Misschien een beetje oubollig maar persoonlijk is een inworp zoals die bedoeld is binnen het voetbal een perfecte oefening voor iedereen.
Veel motorische vaardigheden dienen beheerst te worden om tot een perfecte inworp te komen. Veel bijzondere sporters zouden gebaat kunnen zijn met het oefenen van een inworp. Natuurlijk niet als verplicht onderdeel, maar als een oefening bij de training.
Zeg nou zelf dat is toch echt een goed idee zeg ik tegen mijn zoon.
Tja, zegt hij. Maar hoe zit het nu eigenlijk bij keepers, die komen altijd met hun handen aan de bal?
Coach ben je gelukkig alleen als je op het veld staat, vader ben je gewoon thuis.
Mocht iemand een leuke oefening hebben om een ingooi op een leuke manier te oefenen dan zou ik daar heel blij mee zijn.
U kunt onder dit artikel reageren.